۱۴۰۳.۰۳.۳۰

محمدرضا سنگری در هشتاد و پنجمین نشست از کلاس مثنوی‌خوانی به تشریح رازهای چندگانه که باید در بیان و طرح آنها خویشتن‌داری کرد، پرداخت.

به گزارش روابط عمومی حوزه هنری انقلاب اسلامی، محمدرضا سنگری در این جلسه ضمن یادآوری اهمیت رازداری، به ضرورت پنهان کردن ارتباطات و رفت‌وآمدها، دارایی و ثروت و تفکر و دیدگاه‌ها تاکید کرد.

 وی با اشاره به اینکه در حوزه راز سه عنوان رازافکنی، رازگشایی و رازنمایی مطرح است، گفت: رازافکنی شیوه کسانی است که می‌توانند برای طرح یک موضوع از روشی استفاده کنند که زمینه تمرکز مخاطب را ایجاد کند. از رازافکنی در ادبیات امروز تحت عنوان آشنایی زدایی نام برده می‌شود و هیچ‌کس به اندازه خدا از رازافکنی استفاده نکرده چراکه ۲۹ سوره‌  قرآن با رازافکنی شروع می‌شود یعنی سوره‌ها با حروفی آغاز می‌شوند که ما معنای آن را نمی‌دانیم و همین باعث بهت‌زدگی و تمرکزی می‌شود که فرصت برای طرح بحث را ایجاد می‌کند.

سنگری رازافکنی را یک هنر دانست و یادآور شد که رازافکنی به معنای ایجاد ابهام است و با رمز شروع می‌شود و حتی در کارهای تبلیغی و بسته‌بندی‌ها هم دیده می‌شود.

وی درباره رازگشایی اظهار کرد: قرآن بارها ما را به رازگشایی یعنی تدبر، تفکر، عبرت و تامل دعوت می‌کند. قرآن به رازگشایی در دو قلمرو بسیار تاکید کرده یکی رازگشایی در تاریخ است چراکه تاریخ نشان می‌دهد کسانی که دروغ گفتند، دروغ زیست کردند یا زیست صادقانه نداشتند چه سرانجامی پیدا کردند. قرآن همچنین ما را به رازگشایی از پدیده‌های طبیعت دعوت کرده و به ما گفته ببینید که خلقت چطور شروع می‌شود، ولادت انسان، شکفتن گل‌ها و جوشش چشمه‌ها از کوه‌ها را ببینید که از رازهای عالم هستند و همه با ما حرف می‌زنند. جهان در حال گفتگو با ما است و تنها با درنگ می‌توانیم آنها را دریافت کنیم.

سنگری درباره رازنمایی نیز اظهار کرد: در این حوزه سفارش شده که از طرح راز خودمان با دیگران پرهیز کنیم برای مثال مسائل شخصی زندگی مان را بخصوص در فضای جمعی مطرح نکنیم و در روایت‌ها هم گفته شده بترسید از روزی که بین شما و آن جمع شکافی ایجاد شود.

وی در خصوص نکاتی که نباید با دیگران مطرح کنیم گفت: کارهای خیر و خوبتان را نگویید چراکه آشکار کردن آنها ممکن است دامگاه غرور باشد یا ما را به دام چاله ریا بیندازد. کدورت و ناراحتی‌هایتان از دیگران را نگویید و از بدگویی بپرهیزید. هدف‌ها و ایده‌های بلند و آرمان‌های سیاسی‌تان را فاش نکنید چراکه یا ایده‌هایتان به سرقت می‌رود و یا ما را به دردسر می‌اندازند. مسائل مالی‌ و داشته‌هایتان را جلوی دیگران بازگو نکنید. شبکه روابط‌تان را مطرح نکنید. راز دیگران را حفظ کنید و خویشتن‌دار باشید. اسراری که در ظرفیت طرف مقابل نباشد را بازگو نکنید.

سنگری درباره اهمیت ظرفیت افراد یادآور شد: بعد از اینکه دفتر اول مثنوی در سال ۶۶۲ نوشته شد مولانا دو سال مثنوی را تعطیل می‌کند چراکه می‌بیند مخاطب ظرفیت آن را ندارد.

وی در بخش دیگری از این نشست به حرف مقطعه در قرآن اشاره کرد و گفت: برخی گفته‌اند که رابطه بین این حروف و کتاب وجود دارد یعنی خداوند میخواهد رابطه‌ای میان کتاب و حروف برقرار کند و این راز شما را به عنوان مخاطب برای ورود به کتاب فراهم کرده است.  حدود ۵۰سال پیش پروفسور آربری و دکتر رشاد خلیفه تحقیقی تحت عنوان «کاربرد روش سیستم‌ها در قرآن» انجام دادند و در آن بررسی کردند که حروف مقطعه که اول سوره‌ها آمده در آن سوره بیش از حروف دیگر بکاربرده شده است. شگفتی قرآن این است که این حروف مضرب عدد ۱۹ است یعنی مثلا اگر در سوره بقره الف ۱۱۴ بار بکار برده باشد ممکن است لام ۵۷ مرتبه و میم ۳۸ مرتبه بکار برده شده باشد که همه مضربی از ۱۹ هستند. نکته جالب این است که قرآن ۱۹ سوره دارد و بسم الله الرحمن الرحیم ۱۹ حرف است و بسم ۱۹ مرتبه، الله ۲۶۹۸ مرتبه، الرحمن ۱۱۴ مرتبه تکرار شده که همه مضرب ۱۹ هستند. اولین سوره که بر پیامبر نازل شده سوره علق است که ۱۹ آیه و ۲۸۵ حرف دارد که باز مضربی از عدد ۱۹ است. عدد ۱۹ بر کل قرآن حاکم است. یکی دیگر از شگفتی‌های قرآن این است که واژه‌های متضاد در قرآن به تعداد مساوی هستند برای مثال سیئات به معنای گناهان ۱۸۰ بار، صالحات ۱۸۰ بار، شیاطین ۸۸ بار و ملائکه ۸۸ بار در قرآن آمده است.

این مولاناپژوه در بخش دوم جلسه مثنوی‌خوانی تاکید کرد: رازگویی ما را به دام می‌اندازد و به عبارتی دیگر ما قربانی دام‌هایی هستیم که خودمان پیش پای خودمان قرار داده‌ایم. نام صورت بیرونی یک موضوع است و چه بسیار آدم‌ها که خود را به الفاظ مشغول می‌کنند و از معنا باز می‌مانند. لفظ شیرین گاه ما را فریب می‌دهد و گاه افراط با لفاظی ما را فریب می‌دهند و مجاب می‌کنند.

وی ادامه داد: طلب اولین دام سلوک است و اگر در مسیر طلب حرکت کردید در آن لحظه درها به روی شما باز می‌شود. بر همین اساس هنر برداشتن اولین قدم و اراده کردن و برخواستن است. کسی که در این راه ورود کند، او تبدیل به منبع می‌شود وخداوند به او حکمت می‌دهد یعنی به علمی می‌رسد که محصول مطالعه و زانوزدن پای استاد نیست.

وی خطاب به شرکت کنندگان در این جلسه گفت: گاه از خداوند از این جنس علم بخواهید چراکه حکمت روشن‌بینی است که به جان انسان بخشیده می‌شود و چشم انسان چیزی را می‌یابد و می‌بیند که دیگران نمی‌بینند و  نمی‌یابند.

سنگری تاکید کرد: کسی که دنبال حکمت است حکیم می‌شود و از ابزار معمولی علم بی‌نیاز خواهد شد وشخصی که علم را جمع‌آوری و حفظ کند، خود لوح محفوظ می‌شود.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha